Aangepaste versie blog d.d. 15 september 2020
De ander vrolijk aankijken, terwijl je je van binnen wanhopig voelt. Dat is wat veel mensen met een verborgen of hoog functionerende depressie doen, een masker opzetten, niet laten merken hoe het echt met je gaat. Van buiten een vrolijke ballon met kleurtjes, van binnen donker en leeg.
Ik ken het maar al te goed! Twee versies van jezelf in stand houden, het kost echt bakken met energie. Zo’n verborgen depressie komt veel vaker voor dan je denkt. Het is opvallend hoeveel onderzoeken en artikelen over depressie geïllustreerd worden met foto’s van treurige mensen, zoals deze bijvoorbeeld:
Maar ook al voelen veel mensen zich inderdaad zo, in de werkelijkheid is dit meestal niet wat ze laten zien. Daardoor ontstaat misschien ook het beeld dat mensen die toch nog goed functioneren en vaak (glim)lachen helemaal niet zo depressief zijn. Niets hoeft echter minder waar te zijn. Op internet vind je een collage van bekende mensen die hoe depressief ze ook zijn lachend op de foto staan. Denk maar eens aan Marilyn Monroe of …..: https://twitter.com/gaykrantnl/status/1171508958151892993?lang=de.
Depressie laat zich dus niet altijd op dezelfde manier zien. De een blijft de hele dag op bed liggen, loopt gebukt en lusteloos rond terwijl de ander naar kantoor gaat, keihard werkt en grapjes maakt met zijn collega’s. Wat wel vergelijkbaar is, is hoe iemand zich van binnen voelt: leeg, moedeloos, negatieve gedachtes….
Als je een hoog functionerende depressie hebt, ben je vaak heel perfectionistisch, kritisch naar jezelf, je werkt hard, je ontleent je eigenwaarde aan je prestaties en je sluit je af voor je eigen behoeftes en emoties. Hoe jij je voelt, is niet belangrijk en mag er eigenlijk ook niet zijn. Het gevolg is dat je vervreemd raakt van jezelf en zo ontstaat die innerlijke leegte.
Zolang je een glimlach opzet, hebben mensen niet zoveel in de gaten. Het bijzondere hieraan is, is dat je jezelf ook ontzegt waar je eigenlijk zo’n behoefte aan hebt: echt gehoord en gezien worden. De buitenwereld is een spiegel van je binnenwereld.
Zolang je jezelf niet durft te zien, is het voor een ander ook moeilijk om jou te zien. Je zult er namelijk alles aan doen dat de ander jou ook niet kan zien. Je lach wordt hiermee het masker waarachter je je verschuilt. Is dit misschien precies hoe je het altijd gedaan hebt om te overleven? Niet laten zien hoe het met jou gaat?
Nu is het ook niet zo gemakkelijk om je te laten zien. Stel je voor dat je rondloopt met een blik op je gezicht dat er niets aan de hand is en iemand zou je vragen hoe het echt met je is. Wat moet je dan antwoorden?
Veel mensen krijgen dit niet uit hun mond. Maar waarom zou je het niet gewoon zeggen?
Het kan zijn dat je bang bent voor de reacties: Jij, jij bent toch niet depressief! Kop op, ga iets leuks doen! of Stel je niet aan, als je echt depressief zou zijn, dan was je nu niet aan het werk. Tsja, daar zit je niet op te wachten. Dit gaat totaal voorbij aan hoe je je voelt. 20% van alle volwassen Nederlanders krijgt ooit een depressie in zijn of haar leven. Hoe kan het dat er toch zoveel onwetendheid is rondom dit thema?
Een hele belangrijke reden is schaamte. Je weet zelf ook wel dat het niet klopt om zoveel negatieve gedachtes te hebben, dat het vreemd is dat je leven misschien zelfs redelijk op orde is maar dat je de hele tijd somber bent. Je snapt zelf niet eens wat er aan de hand is, laat staan dat je het uit kunt leggen. Je voelt je daardoor kwetsbaar, slecht, onwaardig….
Maar zeg eens eerlijk, waar verlang jij diep van binnen naar? Een arm om je heen? Iemand die belangstelling voor je heeft en jou begrijpt? Iemand die niet gelijk afhaakt wanneer je het niet weet?
En vraag je dan eens af hoe jij met jezelf omgaat? Sla jij wel eens een arm om jezelf heen? Heb je wel echt belangstelling voor dat wat in jou omgaat? Ben je geduldig naar jezelf als je jezelf niet direct begrijpt? Kun je wel echt geloven dat JIJ er toe doet?
Open zijn naar jezelf opent ook de deur voor anderen. Opeens wordt het gemakkelijker om een echt gesprek te voeren waarin je jezelf kan laten zien. Als jij open bent, opent de ander zich ook vaak naar jou.
Wil je weten of iemand echt lacht, kijk dan of de ogen sprankelen en meelachen. Lachen als masker is een grimas. Echt lachen is een hormoonbom. Er komen endorfines, serotonines en oxytocine vrij. Stresshormonen als cortisol nemen dan juist af.
Wat nodig is om je masker af te doen en je hoog functionerende depressie te tackelen, is dat je je bewust wordt van je innerlijke wereld. Leer de signalen van je lichaam te herkennen én serieus te nemen en je pijnlijke gevoelens te omarmen. Een depressie is in wezen een signaal dat je uit verbinding bent met jezelf, dat je iets in jezelf veroordeelt. Maar je bent al goed zoals je bent. Weet je niet hoe je dit moet doen? Overweeg dan eens lichaamsgerichte therapie. Je lijf weet zoveel meer over jou dan je zelf kan bedenken. Ben je geïnteresseerd, klik dan hier.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Soms kun je of wil je geen medicatie gebruiken als je depressief bent. Gelukkig zijn…
De winter komt eraan! Veel mensen hebben er last van en komen in een dip…
In een depressie gedragen mannen zich anders dan vrouwen. Hoe herken je deze signalen zodat…
Het leven is je gegeven, ervaringen maken het interessant. Hoe zou het zijn om een…
In een depressie ben je niet alleen somber, maar heb je vaak ook last van…
Keer op keer komt het binnen,. Keer op keer zijn er woorden die een beetje…