Het is herfst! Grijze wolken, een straffe wind, je haren waaien alle kanten op, oude takken vallen op de grond, de regen slaat in je gezicht, het bos geurt naar rotte bladeren en de eikels knappen open onder je voeten. De herfst, alles is in beweging maar de uitnodiging tot verstilling wordt al voelbaar. Ben jij gevoelig voor de invloed van de winter? Bij een winterdepressie helpt bewegen.
Winterdepressie
Depressie is stagnatie, een moeras waar zowel pijn als liefde verstikt ronddobberen. Hele groepen mensen lijden aan een winterdepressie. Zou het komen omdat de herfst en de winter een weerspiegeling zijn van je gesteldheid? Het weemoedige van herfstweer, de herinnering aan het leven, de voorspelling van de dood? De winter helpt de natuur zich te ontdoen van alles wat overbodig is en brengt het rottingsproces op gang. Om je te kunnen vernieuwen heb je beweging nodig … en daarnaast stilte.
Om de stagnatie te doorbreken moet je dus enerzijds in beweging komen, de wind door je heen laten waaien, de stappen zetten die nodig zijn; anderzijds keer je naar binnen om jezelf te onderzoeken, het rottingsproces te doorgronden, delen van jezelf dood te laten gaan zodat er een bodem komt waarop nieuw leven kan ontstaan.
Piekeren, rondjes draaien in je hoofd levert weinig beweging op, blijven zitten op de bank ook, evenals je terugtrekken in jezelf of je ademhaling inhouden. Zelfs het gevoel van rusteloosheid valt onder stagnatie, omdat het geen richting heeft. Deze stuurloosheid hoort heel vaak bij depressie. Zoveel ‘denken’ en toch niet weten waar je het zoeken moet. Ieder mens zit boordevol energie en als je die niet positief en gericht inzet, keert het zich tegen je. Elke keer dat je piekert is een daad van zelfagressie. Elke keer dat je onder de dekens blijft liggen om maar niets te voelen ook. Dus, stop, laat je niet in de luren leggen door je winterdip, maar kom in beweging!
Ik hoor je al zeggen, wat doet het er allemaal toe, ik heb nergens zin in, waarom denk je dat ik mijn bed niet uitkom… en toch, besef dat die gedachtes over jezelf niet waar zijn, dat ze je gevangen houden in het moeras. Ook als je bijna niets meer kunt, buiten wandelen gaat altijd. Laat de wind spelen door je haar – zeker nu in de herfst -, voel die eikels knappen onder je schoenen, schop eens een kastanje weg en snuif de geur op van rottende herfstbladeren. Dit is de werkelijkheid, niet die ondermijnende gedachtes over jezelf of het gepieker over de zinloosheid van het bestaan. Haal diep adem en geef je over aan je zintuigen.
We bewegen massaal te weinig en zeker in de winter, terwijl het een belangrijk onderdeel is van een gezonde leefstijl. Net zoals gezond eten en voldoende nachtrust draagt het voor een heel groot deel bij aan je welbevinden, ook wanneer je depressief bent. Er komt steeds meer bewijs dat een fysieke aanpak van depressie werkt. Denk maar aan running therapie, waarbij je onder begeleiding gaat rennen. Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat mensen met een goede conditie minder last hebben van depressies. Bij 12% van de mensen met depressie had dit voorkomen kunnen worden door regelmatig te bewegen. Er zijn inmiddels meerdere onderzoeken naar het effect van yoga. En zo kan ik nog even doorgaan.
Er zijn vele redenen te bedenken waarom bewegen helpt bij het verminderen of voorkomen van een depressie:
Uit o.a.: Exercise as medicine – evidence for prescribing exercise as therapy in 26 different chronic diseases
Kortom, bewegen doorbreekt de negatieve spiraal waar je in zit. Het kan wel gebeuren dat in de loop van de dag het effect weer verdampt, maar toch heb je je enkele uren veel beter gevoeld en heb je net dat zetje gekregen waar je behoefte aan had om toch in actie te komen.
Alleen fysiek bewegen is in veel gevallen echter niet genoeg. Het kan zelfs gebeuren dat je je slechter gaat voelen als je al je pijlen hierop richt. Laten we nog even teruggaan naar de herfstwinden die je naar adem doen happen terwijl je ondertussen struikelt over de dode takken en bladeren op de grond. Al rottend worden ze verwerkt tot vruchtbare aarde waarop in het vroege voorjaar de sneeuwklokjes bloeien.
Wanneer je last hebt van een winterdepressie is het nodig om ook innerlijk een beweging te maken naar de winterse stilte in jezelf, een plek waar je jezelf kunt ontmoeten, waar je kwetsbaar durft te zijn. Stel jezelf maar eens de vraag: wat mag er in mij sterven om tot leven te komen? Welke onware gedachtes over mezelf wil ik loslaten, welke liefdeloze overtuigingen wil ik meegeven aan de herfstbladeren?
Om te kunnen gronden, bodem en steun te voelen in jezelf, is het van belang dat je onrealistische beelden laat varen. Vind je dit lastig of wil je dit niet alleen doen en zijn de herfst en de winter voor jou een goed moment om naar binnen te keren? Laat je lichaam zich aanspreken door mijn handen en mijn onvoorwaardelijke aandacht. Ben je geïnteresseerd in een kennismakingssessie, klik hier voor meer informatie.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Soms kun je of wil je geen medicatie gebruiken als je depressief bent. Gelukkig zijn…
In een depressie gedragen mannen zich anders dan vrouwen. Hoe herken je deze signalen zodat…
Het leven is je gegeven, ervaringen maken het interessant. Hoe zou het zijn om een…
In een depressie ben je niet alleen somber, maar heb je vaak ook last van…
Bij hoog functionerende depressie zie je vaak niets aan de buitenkant. Lachen maskeert de onderliggende…
Keer op keer komt het binnen,. Keer op keer zijn er woorden die een beetje…