Stel dat het volgende met je gebeurt: Jouw lichaam geeft het seintje ’verlangen’ af, haast onmerkbaar maar voor een goed verstaander toch luid en duidelijk, een kleine innerlijke beweging naar voren, je hart springt een beetje op en je voelt een trilling in je buik… Je wil namelijk tegen een vriendin zeggen dat je dol op haar bent …, maar onmiddellijk schieten er tal van anti-gedachtes voorbij: Nee, dat durf ik niet. Dat ga ik echt niet doen. Nee, daar schaam ik me voor. Stel je voor dat zij dat raar vindt…en je slentert terug naar je comfortzone. Het is er rustig, veilig…, geen spanning en geen stress… en je gaat verder waar je mee bezig was: afwassen. Later op de dag bekruipt je een gevoel van leegte, maar je hebt geen idee waar het vandaan komt.
Of deze andere situatie: Op het werk heeft een collega een rotopmerking gemaakt. Je laat je niet kennen en je doet alsof het je koud laat. Ook thuis begin je er niet over tegen je partner. Onbewust schaam je je ervoor dat het je pijn heeft gedaan en eigenlijk wil je ook niet dat het je raakt. De dagen erna vergeet je het incident een beetje, maar in de loop van de week heb je steeds meer last van negatieve gedachtes.
In beide gevallen voel je je te kwetsbaar om je emoties te laten zien, zowel je verlangen naar betekenisgeving als je boosheid over een onheuse bejegening. Als je emoties er niet mogen zijn en als je doet alsof je diepste verlangens niet belangrijk zijn, wat kan er dan anders gebeuren dan dat je vervreemdt van jezelf? Je lichaam en je geest raken elkaar uit het oog en komen terecht in een diepe verwarring. De een begrijpt niets meer van de ander en beide vervolgen hun eigen eenzame en ontzielde pad.
Wat doet je lichaam? Hij loopt vast in pijnlijke spieren, buikklachten, hoofdpijn, onrust, ademproblemen enzovoorts. En je geest? Die gaat ontworteld aan de slag met allerlei zinloze gedachtes die in kringetjes over elkaar heen buitelen. Vind je het gek dat je na verloop van tijd niet meer weet wie je bent en wat je wilt? Dat je je lusteloos voelt, zonder energie en zonder richting, ten prooi aan een teveel aan emoties of een te weinig aan levenslust of beide?
Maar dit verhaal gaat over niet durven en toch doen; in het diepe springen en erop vertrouwen dat het wel goed komt, ook al kun je niet alle consequenties overzien. In dat geval praat je over moed. Moedig zijn is kwetsbaar durven zijn, jezelf laten zien precies zoals je bent ongeacht de (mogelijke) reacties van anderen. Misschien denk je dat je door je kwetsbaarheid te tonen een gewillig slachtoffer wordt, maar het tegendeel is waar. Wanneer je jezelf niet meer afkeurt of klein maakt, kun je gaan genieten van wie jij daadwerkelijk bent en datgene waartoe jij in staat bent in onafhankelijkheid. Je kracht neemt dus alleen maar toe.
Dit betekent wel dat je zichtbaarheid toeneemt en dat je meer boven het maaiveld gaat uitsteken. Eng? Misschien, maar tegelijkertijd geeft dit jou ook de kans om trots te zijn op jezelf en daadwerkelijk iets van betekenis te doen. Het tegengif tegen depressie.
Gelukkig kun je het aanleren om meer in je kracht te staan. Hoe vaker je oefent hoe meer het went. Je kunt je eigen angsten leren onderzoeken. Hoe meer je zegt en doet zonder voorbehoud op basis van je intuïtie, hoe krachtiger je wordt. Elke keer dat je je kracht voelt verdwijnen, sta er dan even bij stil wanneer je niet eerlijk bent geweest naar jezelf, wanneer je jezelf in de steek hebt gelaten. Strijd, controle en manipulatie zijn niet nodig, enkel het toelaten van je ware emoties. Bekijk pijn, angst, verdriet en boosheid met liefdevolle aandacht.
Ook al sta je te trillen op je benen, hoe zou het zijn om toch dat te doen wat je eigenlijk niet durft? Wat komt er als eerste bij je op? Doe het maar en wie weet voel je je heel trots na afloop :-). Heb je een mooi voorbeeld, schrijf hem dan hieronder op ter inspiratie voor anderen. Een voorbeeld van mezelf kun je lezen in mijn blog Genieten als motto.
Wil je jezelf beter leren kennen en jezelf beter leren reguleren wanneer je bang bent, klik hier voor meer informatie!
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Soms kun je of wil je geen medicatie gebruiken als je depressief bent. Gelukkig zijn…
De winter komt eraan! Veel mensen hebben er last van en komen in een dip…
In een depressie gedragen mannen zich anders dan vrouwen. Hoe herken je deze signalen zodat…
Het leven is je gegeven, ervaringen maken het interessant. Hoe zou het zijn om een…
In een depressie ben je niet alleen somber, maar heb je vaak ook last van…
Bij hoog functionerende depressie zie je vaak niets aan de buitenkant. Lachen maskeert de onderliggende…
Bekijk reacties
Een mooie blog! Dankjewel.
Fijn! Ik ben altijd blij als mijn teksten goed overkomen.
Zo herkenbaar Madeleine! Langzaam aan leer ik steeds beter naar mezelf te luisteren, echt te luisteren, naar wat ik wil. Delen van mijn gevoel, intuïtie, met anderen, al luistert ook dit nauw want niet iedereen begrijpt wat ik voel en wat ik verlang. Om dan toch trouw te zijn aan mezelf ter voorkoming van meer pijn en terugtrekking, is de weg die ik bewandel. Met vallen en opstaan.
Wat goed om te horen. Om jezelf trouw te zijn, heb je echt moed nodig. Vallen en opstaan horen daarbij. Dank je wel, Cockie.