wanhoop

Ik leef! Dat is onomstotelijk. Ik ben tastbaar, heb handen en voeten, loop en beweeg, ik praat of ik zwijg, maar in ieder geval, ik leef. En ik haal een diepe ademteug. Tegelijkertijd begin ik scherper te zien en te voelen en steekt er een zekere gretigheid op, iets in mij wil ontdekken, ervaren.