Wat doe je met emotionele pijn?

Aangepaste versie 06-09-23

Pijn, dat willen we niet. Je branden aan de kachel, met je voet tussen de deur komen, een nare opmerking van je vriendin incasseren, een teleurstelling oplopen als je afgewezen wordt, je buik die maar blijft zeuren….. Je loopt ervan weg of je wordt boos en valt aan. Ook kan het zijn dat je als versteend blijft staan, niet meer kan denken. Ik ook. Wat doe jij met emotionele pijn? 

Emotionele pijn vermijden

Ooit, toen ik ongeveer 13 jaar oud was, nam ik een besluit. Ik zou nooit meer mijn emoties laten zien. Wat de aanleiding op dat moment was, weet ik niet meer. Maar wel dat het voor mij te onveilig voelde om me te uiten, om mijn verdriet te laten zien, mijn boosheid te spuien, te laten weten dat ik bang was….

Thuis voelde ik me dus emotioneel eenzaam. Het gevolg was dat ik het ook alleen ging doen. Op een bepaalde manier werd ik er sterk van, maar tegelijkertijd ook instabiel en onzeker over mezelf, over wie ik was. Ik werd wat vlak, had vaak een brok in mijn keel en schaamde me voor mezelf. Op mijn 15e zei een leraar dat ook tegen mijn moeder. Hij vond mij een prima studente, maar hij had geen idee wie ik was. Auw!!

Als je emoties er niet mogen zijn, kun je ook niet jezelf beleven en mis je een heleboel signalen over wat jou pijn doet, wat belangrijk voor je is, waar je naar verlangt en waar je een hekel aan hebt.

Gelukkig heb ik gaandeweg met hulp weer geleerd dat voelen fijn is en dat het belangrijk is om mijn emoties te erkennen en ruimte te geven, dat ik grenzen mag stellen en om steun mag vragen. Dat geeft kleur aan wie ik ben.

Geen onderscheid tussen fysieke en emotionele pijn

Ons lichaam is er heel terecht in getraind om pijn, en daarmee vaak gevaar, te ontwijken. Wat soms lastig is, is onderscheid maken tussen fysieke en emotionele pijn. Ook emotionele pijn wordt ervaren via het lichaam. Een nare opmerking kan als een mes door je hart snijden, spanning balt zich samen in je maag, angst doet je darmen verkrampen…. Als je vaak last hebt van je keel, daar een brok voelt of veel moet slikken, dan kan dat een aanwijzing zijn dat je je emoties onderdrukt. Herken je dat?

Het is zo dat emotionele pijn die er niet mag zijn en ontkend wordt, wordt opgeslagen als fysieke pijn, ingekapseld in je spieren, het onderhuids bindweefsel en je organen met allerlei fysieke en mentale klachten als gevolg. Fysieke en emotionele pijn lopen dus in elkaar over.

Zonder pijn geen levenslust

Waarheen denk je dat de meeste mensen vluchten om die onaangename sensaties niet te hoeven voelen? Juist, naar hun hoofd. Met slimme gedachtes probeer je de pijn eronder te houden door het te verklaren, te controleren, te bagatelliseren of zelfs te ontkennen, maar ondertussen is die venijnige emotionele dolk al lang aangekomen in je lichaam.

Als je geen aandacht besteedt aan je emotionele pijn, blijft het vastzitten in je lijf. Je gaat je moe voelen en je krijgt last van allerlei fysiek ongemak. Onprettige gewaarwordingen in je lijf en ongewenste emoties zorgen ervoor dat je naar je hoofd schiet om het daar op te lossen en te controleren. Daar is je hoofd echter niet voor bedoeld. Piekeren is minder onschuldig dan het lijkt. Als je veel piekergedachtes hebt, betekent dat dat je afgesneden bent van je lichaam en van de oorspronkelijke pijn en daarmee ook van wie je bent en je intuïtie.

Als je emotionele pijn niet durft te voelen, gaat dit uiteindelijk ten koste van je levenslust. Er komt een scheiding tussen hoe het is en hoe het volgens je hoofd zou moeten zijn. Als dit lange tijd aanhoudt, kan het zelfs tot een depressie leiden. Als je last hebt van depressieve klachten, dan vind je het vaak moeilijk om je emoties er te laten zijn. Emoties zijn namelijk een uiting van wie je bent, jouw grenzen, je verlangens, dat wat jou pijn heeft gedaan, kortom het zijn de signalen die jouw ik je geeft zodat jij weet hoe het ervoor staat. Emoties ervaren als oké is dan vaak een eerste stap. Vroege emotionele verwaarlozing heeft je geleerd dat het onveilig is om jezelf te laten zien.

Pijn is je beste leraar

De boodschap is dus dat je emotionele pijn NIET moet vermijden. Het is zelfs de allerbeste leraar die je je kunt wensen. Niet zo’n lieve oma die je steeds weer vertelt hoe schattig je bent. Nee, hij schreeuwt als een Japanse zenleraar in je oor om je wakker te houden en je aandacht te trekken. Hier, zie mij!

Opgeslagen emotionele pijn laat je via je lijf voelen dat je gelooft in bepaalde onwaarheden over jezelf, onwaarheden die je je vaak als kind eigen hebt gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan ‘ik doe er niet toe’, ‘het is mijn schuld als anderen niet gelukkig zijn’, ‘hoe ik mij voel is niet belangrijk’, ‘laat ik maar niet boos worden, dan houden ze niet meer van mij’. Dit zorgt ervoor dat je je pijn niet kan omarmen, dat het nog steeds moeilijk is om te laten zien hoe je je echt voelt. Het is immers je eigen schuld of je schaamt je ervoor dat je er last van hebt. Zo houdt je familiesysteem je in het gareel.

Zijn met de pijn

Emotionele pijn wijst je er dus op dat je iets in jezelf begraven hebt dat niet kan stromen, niet deel kan nemen aan het leven dat geleefd wil worden. Hoe merk je het op? Door alert te zijn op de fysieke signalen in je lijf. Weggestopte pijn uit zich als chronische buikklachten, hoofdpijn, een verkrampte arm, slappe benen, koude voeten of handen, een vermoeide onderrug, zwaarte op je schouders, een stijve nek, etcetera. Op al deze plekken kan jouw levensenergie niet stromen, ben je afgesneden van je Zelf. Wil je weten wat die pijn jou wil vertellen? Dan is er maar één weg: de pijn in de ogen kijken en verdragen terwijl je er met je aandacht bij blijft. Het is nodig dat je onvoorwaardelijk ‘ja’ zegt tegen die pijn.

Dat kan echter alleen als je de stilte in jezelf opzoekt om zo te kunnen voelen wat zich allemaal in je lichaam afspeelt. Je lichaam is het voertuig voor plezier en genot, maar ook de kist waar oude pijn, overtuigingen en trauma’s liggen opgeslagen. Een meditatie- of mindfulnesscursus kan je helpen om je oude emotionele pijn te onderzoeken.

Ben je op zoek naar meer bezieling in je leven?

Wil je meer bezieling in je leven, wil je weer voelen dat je leeft, wil je weten waar je depressie over gaat, zoek dan die pijn op. Hoe dieper je durft te gaan, hoe gelukkiger je zult worden, weet ik inmiddels uit ervaring. Opgeslagen pijn voorkomt dat je in contact komt met je intuïtie, je diepere innerlijke weten, je Zelf. Wie ben jij als je je onbelemmerd voelt, als je lijf je bondgenoot is die de juiste signalen afgeeft, als je in gesprek raakt met de pijn die onder je emoties ligt?

Vertrouwd raken met je emotionele en fysieke pijn hoef je echter niet alleen te doen. Bij mij als lichaamsgerichte therapeut kun je deze reis op een hele veilige manier afleggen. Stapje voor stapje begeleid ik jou naar binnen om daar jezelf te verkennen. Ben je nieuwsgierig? Hier vind je meer informatie. Durf het aan, het is echt de moeite waard!